Kampeeravontuur op spanning

Vooruitstrevende concepten, daar houden wij bij Chromeburner wel van. En op dat vlak konden we uiteraard niet voorbijgaan aan de futuristisch ogende BMW CE 04. Eén ding was direct duidelijk, daar wilden we wat meer van weten en dus werd onze marketingmanager Sylvano Buskens op pad gestuurd met deze nieuwe elektrische motorscooter. Al snel bleek hij een geheel eigen idee te hebben om de CE 04 eens goed aan de tand te voelen.

“Zal ik dat telefoontje nog opnemen? Mijn brein en vinger stuurt me richting het rode symbool, maar toch druk ik uiteindelijk op groen. Een half uurtje later heb ik mijn collega uit de brand geholpen, maar blijk ik zelf in tijdsnood te komen om enigszins op tijd mijn reis richting het Belgische Oostende in te zetten. Zo gaan die dingen hè.

Als een bezetene schiet ik de trap op om mijn rugzak in te laden. Schone onderbroek, tandenborsteltje, een bus deo, schoon shirt en niet te vergeten, een rolletje wc-papier. Komt altijd van pas als een nachtje kamperen op het programma staat. Op kantoor werd ik haast door iedereen al voor gek verklaard. Mijn plan om met de BMW CE 04 richting de Belgische kust te rijden, werd direct met veel schaterlach ontvangen. Van je collega’s moet je het hebben, nietwaar.

Maar ach, ik laat me niet snel van de wijs brengen en dus zet ik koers naar Oostende. Even een lekker weekendje uitwaaien en helemaal tot rust komen, heerlijk. Mijn partner in crime, de gloednieuwe CE 04 dus, gaat me waarschijnlijk datzelfde gevoel geven. Overigens zal het wel even wennen zijn, want normaal gesproken zet ik een dikke V-twin aan het werk. Eens zien of ik het prettig vind om mezelf ditmaal in alle stilte te verplaatsen.”

Beetje reuring veroorzaken

“Terwijl ik de Rijksweg van Rijen naar Breda neem, merk ik gelijk hoe fijn het is om eens lekker geruisloos door het verkeer te zoeven. Ineens hoor ik heel andere geluiden dan ik normaal gewend ben als ik motorrijd. Hoewel ik nog geen tien minuten op de CE 04 zit, heb ik inmiddels ook al de eerste blikken van tegemoetkomende motorrijders waargenomen. Het is duidelijk dat zij hun ogen wijd sperren om te zien wat daar nu aan ze voorbijschuift. Ik geef ze geen ongelijk, want deze motorscooter is nou niet voorzien van een heel alledaags ontwerp en lijkt zelfs zo van de Star Wars-set af te komen. Wat dat betreft toont de designafdeling van BMW duidelijk aan dat ze niet vies zijn om wat reuring te veroorzaken binnen de toch wat traditionele motorwereld. Zelf weet ik eigenlijk ook nog steeds niet goed wat ik nu met de looks van de CE 04 aan moet. In ieder geval is het een gedurfde actie en dat kan eigenlijk maar op één manier ontvangen worden, met de nodige waardering.”

Iets meer foam

“Juist op het moment dat ik bedenk dat deze BMW ideaal is voor woon-werk verkeer, moet ik alsnog een kanttekening plaatsen. Die ontdekking doe ik op het moment dat ik de snelweg opdraai, nadat ik zojuist eindelijk de drukte van de stad Breda achter me heb kunnen laten. Terwijl ik de 42 pk sterke elektromotor aan het werk zet, is het niet zozeer het ontbreken van een ongelooflijke topsnelheid dat me tegenstaat, maar wel dat de wind flink vat op me heeft. De bescherming dat het ruitje me zou moeten geven, beperkt zich helaas tot een minimum. Verder is het eigenlijk wel redelijk goed toeven aan boord van de CE 04, want door de elektrische aandrijving zijn er logischerwijze nergens vervelende trillingen te voelen. Soms heb ik bijna echt het gevoel dat ik over de weg zweef, tevens te danken aan een goed veerpakket. Het enige puntje van aandacht op het gebied van comfort is hooguit het zadel. Als je wat langer aan het stuur van de CE 04 hangt, lijkt het zadel langzaam te veranderen in een harde plank. Iets meer foam onder mijn kont zou wenselijk zijn.”

Verslavende werking

“Terwijl ik mijn route naar Oostende nog eens in het brede en overduidelijke TFT-display check, merk ik ook het aflopende accupercentage op. Hoewel ik me tot nu toe niet echt druk heb gemaakt over de gekozen rijmodi, duik ik nu toch maar even in de beschikbare instellingen. Aangezien ik momenteel toch weinig afwisseling van de rechterhand uitvoer, is het misschien maar beter dat ik de rijmodus van road naar eco wissel. Dat scheelt misschien weer een paar procent aan accuduur, al had ik misschien eerder in mijn rit na moeten denken over de nodige besparing om zoveel mogelijk kilometers op één volle acculading te maken. In de stad Breda kon ik wel wat spaarzamer om gaan met mijn stoplichtsprints, maar iedere keer bleek het toch te verleidelijk om het gelijk aanwezige koppel van de BMW CE 04 te gebruiken. Hoewel de elektrische motorscooter niet de kracht in zich heeft om je als een raket af te schieten, trekt ie wel heerlijk door. En ja, dat werkt toch wel verslavend. Om wat minder snel de energie uit de accu te zien verdwijnen, besluit ik om even op veilige afstand een tijdje achter een vrachtwagen te gaan hangen. Ik begin namelijk langzamerhand toch in te zien dat het misschien wel een lastige missie wordt om op deze manier enigszins op tijd in Oostende aan te komen.”

Rap tempo

“Terwijl ik nog altijd probeer om zuinig te rijden, ben ik ook alvast op zoek naar die bekende gele bogen. Nee, niet diegene waarbij ik mijn eigen honger kan stillen (al lust ik eigenlijk al wel wat), maar om de BMW van levenssap te voorzien. Ik begin stiekem al een klein beetje spijt te krijgen dat ik het FastNed-laadpunt bij Zegge heb laten schieten. Het voelde nog te vroeg om mijn eerste ‘tankbeurt’ aan te gaan, maar nu zie ik dat het overgebleven aantal kilometers in rap tempo slinkt. Het is nu hopen dat ik alsnog op de A58 een punt ga vinden waar ik de CE 04 op een vers portie energie kan trakteren.

Terwijl ik nog altijd stug doorzet, krijg ik het alsmaar warmer onder mijn Spidi-kleding. Weer kom ik een tankgelegenheid zonder laadstation tegen. Stiekem begint het nu toch wel spannend te worden of ik niet droog kom te staan. Ik besluit om sowieso het eerstvolgende tankstation te nemen, maar ook hier valt weinig uit te richten met mijn stroomkabel. Ik neem even pauze om goed na te denken en laat vriend Google tegelijkertijd uitzoeken of ik überhaupt nog een mogelijkheid tegenkom om alsnog de BMW ergens in te pluggen. Helaas ontvang ik een niet al te bevredigend antwoord op mijn verzoek. Op de door mij gekozen snelweg lijk ik inmiddels alle opties overspeeld te hebben. Een simpel rekensommetje laat me namelijk inzien dat ik de dichtstbijzijnde laadlocatie niet meer red met het aantal kilometers dat ik nog tot mijn beschikking heb."

In één ruk

“Het is tijd om over te schakelen op plan B, want op deze manier gaat het waarschijnlijk nog wel even duren om Oostende te bereiken. Aangezien het me vooral te doen is om een leuk avontuur met de CE 04 te beleven, ben ik stellig en breng een drastische wijziging aan in mijn schema. Om niet teveel tijd aan laadbeurten te spenderen, kort ik mijn route flink in en verleg mijn focus. Ik richt mijn vizier nu op Zeeland en zoek een geschikte plek van waaruit ik morgen een leuke terugreis kan rijden. Ik graaf diep in mijn herinneringen, aangezien ik een aantal jaren terug al eens genoot van een fijne vakantie op het eiland Tholen. Hoewel ik niet direct op de plaatsnaam kom, weet ik nog maar al te goed hoe de camping heet. Het is namelijk onmogelijk om je die naam niet meer te herinneren. Snel tik ik ‘De Zeester’ in op Google en direct heb ik beet. Scherpenisse, dat was het ja. Terwijl ik de navigatie instel, bekijk ik ook gelijk hoe ver ik nog kan komen. De eindbestemming zou ik met de huidige status van mijn accu nipt kunnen bereiken en gelukkig weet ik nog dat het nabijgelegen restaurant over een laadpaal beschikt. Ik waag het erop en besluit om in één ruk naar de camping te rijden.”

Feller sturen

“Hoewel de accu van de CE 04 zeker nog niet leeg is, voel ik me niet helemaal op mijn gemak als ik binnendoor naar de camping rijd. Ik begin te twijfelen. Misschien even stoppen en alsnog de accu aan een elektrisch infuus leggen? De angst om stil te vallen, begint langzaam toch te groeien. Snel zoek ik op het grote TFT-display van de BMW naar een eerste gelegenheid en die lijkt zelfs op de route te liggen. Ideaal scenario dus!

Doordat ik inmiddels de snelweg heb verlaten, begint ook deze elektrische motorscooter op te leven als ik met regelmaat een bocht nader. De kleine 15 inch-banden plakken lekker aan het asfalt en ik probeer wat feller te sturen. De BMW voelt heerlijk wendbaar aan, al voel ik ook enige onzekerheid bij flinke hellingshoeken. Maar goed, misschien is dat ook niet direct het terrein waar je deze CE 04 voor kiest. Door het heerlijke slingerkarakter van de gekozen wegen heb ik nauwelijks in de gaten dat ik inmiddels arriveer bij het tankstation. Het is even zoeken naar hun laadpaal, maar eindelijk is daar het verlossende moment om de accu te trakteren op een gezond portie energie."

Volgende poging

"Al vloekend prop ik mijn laadkabel weer terug in het vak onder het zadel. Hoewel ik over de optionele snellader beschik, blijkt deze paal niet mee te willen werken. Het probleem, deze paal is ingericht voor een ander type snellaadkabel. Lekker is dat! Hoewel we ons nog maar net in het elektrische tijdperk bevinden, is het nu al een wirwar aan de verschillende laadmogelijkheden. Er zit niets anders op dan heel voorzichtig alsnog richting de brasserie nabij de camping te rijden, om daar een volgende poging te wagen om de accu te laden. Mijn actuele actieradius is nog slechts 27 kilometer en dus is het hopen dat de BMW enigszins accuraat omgaat met de getoonde getallen. Snel controleer ik nogmaals de route en schiet toch in een lichte paniekaanval als ik zie dat ik nog 14 kilometer moet afleggen. Dat wordt dus heel, heel erg eco-bewust rijden richting mijn eindbestemming. Als een stokoud dametje in een nineties Suzuki Alto trek ik weg bij alle verkeerslichten en een snelle rekensom stemt me positief. Door mijn voorzichtige werk weet ik zelfs de voorgeschotelde actieradius iets te verhogen en zit ik de laatste paar kilometer toch weer wat minder gespannen aan boord van de CE 04. Niet veel later doemt de brasserie in de verte op en ontsnapt me een vreugdekreet. Man, hoe blij kun je zijn om je eindbestemming te bereiken. Voordat ik het parkeerterrein van de brasserie opdraai, kijk ik nog eenmaal op het display van de BMW. Slechts vijftien kilometer aan actieradius nog over."

Balen als een stekker

"Bijna ben ik in staat om mijn vriendin te bellen, zodat zij me kan zeggen dat ik niet compleet gek ben geworden. Met honderd procent zekerheid weet ik dat hier voorheen een laadpaal stond, maar die is dus schijnbaar verdwenen. Bijzonder, want het aantal plekken waar je je elektrische voertuig van stroom kunt voorzien, neemt in Nederland toch zeker niet af. Hoewel ik in eerste instantie enorm baal, ben ik in ieder geval blij dat ik de brasserie en dus ook camping de Zeester heb bereikt. Ik verwacht niet dat zij een laadpaal hebben, maar ik kan vast wat stroom tappen via een doodnormaal stopcontact. Zodra ik me bij de receptie meld, is beheerder Hans gelijk behulpzaam. “Zet je tent eerst maar even op, dan leg ik alvast een verlengkabel voor je neer. Kun je straks je scooter gewoon inpluggen.” Stiekem ben ik ook erg blij dat ik nu enkel een nachtje kamperen voor de boeg heb en niet meer van de camping af hoef om nog wat te gaan eten. Toch maar goed dat ik op het laatste moment alsnog een blik knakworsten uit de voorraadkast heb gehaald en in mijn rugzak heb gestopt. Op die manier kan de BMW CE 04 rustig de tijd nemen om op te laden. Zal ie ook wel nodig hebben, nu ik via het ‘gewone’ elektriciteitsnetwerk op moet laden. Dan kun je er gerust een paar uurtjes voor uittrekken om weer een volle accu tot je beschikking te hebben."

Zo min mogelijk haast

"Na een prima nachtrust en een lekker warme douchebeurt pak ik mijn spullen weer in. Het is nog vroeg in de ochtend, want ik wil vandaag voldoende tijd hebben om ook nog wat te kunnen genieten van de Zeeuwse omgeving waar ik me nu bevind. Een klein toertochtje staat op het programma, voordat ik weer huiswaarts ga. Ik maak mezelf de belofte, wat er ook mag gebeuren, dat ik deze dag geen enkele kilometer snelweg neem. Mijn vriendin is al op de hoogte dat het misschien een latertje wordt, want je weet maar nooit hoe vaak ik de BMW nog aan de lader moet leggen.

Het is tijd om eens te checken hoe mijn Duitse metgezel ervoor staat en tevreden zie ik op het display dat ie beschikt over een volle accu. Helaas kan ik niet hetzelfde zeggen, aangezien ik op de camping geen ontbijtje kan scoren. Dat wordt de plaatselijke supermarkt opzoeken voor een fles jus d’orange en een zak krentenbollen. Waarschijnlijk het bekende werk voor iedere reizende motorrijder. Nadat ik een bankje heb gevonden om mijn honger in alle rust te kunnen stillen, maak ik in mijn telefoon een geschikte toertocht. En uiteraard niet te lang, want als ik gisteren iets geleerd heb… Elektrisch rijden levert je zeker het nodige motorplezier op, maar zorg voor zo min mogelijk haast. Heb je dat namelijk wel, dan weet je alvast dat er voldoende spanning op je avontuur komt te staan."

Veel dank aan BMW Motorrad-dealer Mofra in Rijen voor het uitlenen van hun CE04 én camping de Zeester voor hun warme gastvrijheid.